مروری بر نخهای بخیه
طبق طبقه بندی اداره دارو و غذای ایالات متحده Drug and Food)FDA, Administration) ،مواد بخیه در طبقه دوم ابزارهای پزشکی قرار میگیرد. ابزارهای پزشکی طبقه دوم وسوم موادی هستند که با جراحی درون بدن بیمار کاشته میشوند و به عنوان یک جسم خارجی پس از عمل، در بدن باقی میمانند در سال ۱۹۳۷ ،نخهای بخیه در کتاب دستور داروسازی ایالات متحده به شکل واحد سنجش (USP, Pharmacopeia States United)در کنار واحدهای متری رده بندی و بنا نهاده شده اند، که بر طبق آن، سامانه طبقه بندی USP برای سنجش و مقایسه اندازه مواد بخیه توسعه پیدا کرد اندازه های متری به وسیله دریافتی های قطر نخ بخیه، تعیین و به شکل یک دهم میلیمتر بیان میشود، درحالی که اندازه هایUSP محدوده آنها میتواند از ۱۱ -۰ باشد .
تعیین اندازه مناسب برای نخ بخیه میتواند کمترین واکنش بافتی را درپی داشته و از حضور بیش از حد مواد خارجی و همچنین از تغییر ساختار بافت جلوگیری به عمل آورد اندازه بهینه برای نخ بخیه باید طوری انتخاب شود که بدون ایجاد کشش در بافت، فرایند بستن زخم انجام پذیرد. با این وجود، اگر کشیدگی زخم زیاد باشد، قطر کم نخ ممکن است موجب تخریب بافتها شود.
بنابراین، باید استحکام کششی نخ های بخیه با استحکام بافتها ( در مکانهایی که به‌کار برده میشوند ) به دقت برابر شود نخهای بخیه براساس تعداد رشته ها و همچنین ویژگیهای فیزیکی به دو دسته طبقه بندی میشوند: نخهای بخیه تک‌رشتهای (sutures monofilament )که از یک لیف تشکیل شده و نخهای بخیه چندرشتهای (sutures multifilament )كه شامل چند لیف بوده و میتوانند به هم تابیده (twisted )یا قیطان بافی شده (braided )باشند. از جمله مزایای نخهای بخیه تک‌رشته ای انعطاف پذيری زیاد، گره پذیری آسانتر نسبت به نخهای بخیه چندرشته اي، برخورداریذ از ساختاری ساده و سطوح صاف و همچنین دقت گره بیشتر است که برای جراح امکان انجام روشهاي مختلف گره زنی را فراهم می آورد.
نخهای بخیه چندرشته ای استحکام کششی، خمیدگی و انعطاف پذیری بیشتری دارند، اما همواره موجب کندی و سختی حرکت در بافتها میشوند. این دسته از نخها با افزایش مساحت سطح برای میکرو ارگانیسمها و نیز چسبیدن راحتتر به سطوح، احتمال خطر بیشتری را برای انتقال و مهاجرت باکتریها فراهم می آورند. اما همواره باید توجه کرد که نوع قیطانی از نظر کارکرد راحتتر است و گره پایدارتری را ایجاد می‌کند همچنین، نخهای بخیه ممکن است با عواملی پوشش یافته و با رنگهای مورد تایید FDA رنگ شوند تا ویژگیهای زیردستی و قابلیت دیده شدن آنها بهبود پذیرد ویژگیهای مهم و متفاوت نخهای بخیه به علت قابلیت جذب متفاوت آنها در بافتهای بدن انسان است. از این رو، نخهای بخیه به دو دسته قابل جذب (sutures absorbable )و غیرقابل جذب (sutures nonabsorbable )طبقه بندی شده اند.
بیشتر بخوانید: کولون سیگموئید چیست؟
