پانسمان هیدروکلوئیدی نازک استاپمد

hydrocolloid dressing

پانسمان هیدروکلوئیدی نوع خاصی از پانسمان زخم است که در درمان زخم‌های با ترشح خفیف مانند سوختگی‌های جزئی یا زخم بستر استفاده می‌شود. این پانسمان ها ضد آب هستند و بر خلاف پانسمان های ساده تر، محیطی مرطوب و عایق برای بهبود زخم فراهم می کنند.

پانسمان های هیدروکلوئیدی دارای یک لایه داخلی از عوامل ژل ساز به نام ذرات هیدروکلوئیدی هستند که شامل کربوکسی متیل سلولز، ژلاتین و پکتین است. این لایه داخلی با جذب اگزودا که نوعی زهکشی از آب، گلبول های سفید و پروتئین است، باعث بهبود زخم می شود. این ویژگی یک محیط ترمیم مرطوب را فراهم می کند که امکان بهبود سریعتر و کاهش تشکیل اسکار را فراهم می کند.

لایه بیرونی ضد آب است و از فوم یا فیلم پلی اورتان ساخته شده است که از زخم در برابر باکتری ها، اجسام خارجی و زباله محافظت می کند. هر گونه باکتری و زباله ای که ممکن است جمع شود در پانسمان به دام افتاده و با تعویض پانسمان خارج می شود. در واقع، این پانسمان‌ها مراقبت از زخم را تسهیل می‌کنند، زیرا می‌توانند تا یک هفته در جای خود باقی بمانند و بنابراین، معمولاً مانند پانسمان‌های دیگر نیازی به تعویض ندارند، مگر اینکه بد بو، کثیف یا اشباع شده باشند. علاوه بر این، استفاده از آنها آسان است و به دلیل ضد آب بودن، امکان شستشو و استحمام آسان را فراهم می کند. از آنجایی که پانسمان به زخم نمی‌چسبد، برداشتن آن عمدتاً بدون درد است و به‌ویژه برای جمعیت کودکان مناسب است. در نهایت، اگرچه بسیار نادر است، ممکن است تحریک یا خارش پوست به عنوان یک عارضه جانبی استفاده از پانسمان رخ دهد.

نمونه ای از پانسمان هیدروکلوئیدی چیست؟

پانسمان های هیدروکلوئیدی به صورت ورقه هایی با اشکال و اندازه های مختلف و همچنین پودر، خمیر یا گرانول موجود است که برای پر کردن زخم های عمیق استفاده می شود

پانسمان هیدروکلوئیدی برای چه مواردی استفاده می شود؟

پانسمان های هیدروکلوئیدی در درمان زخم های غیر عفونی و با ترشح خفیف مانند سوختگی های جزئی یا زخم های فشاری که به عنوان زخم بستر نیز شناخته می شوند، استفاده می شود. از آنجایی که این پانسمان‌ها انعطاف‌پذیر هستند، می‌توان از آن‌ها برای نواحی سخت پوشیدن مانند آرنج، پاشنه یا زانو استفاده کرد. برعکس، پانسمان های هیدروکلوئیدی برای زخم هایی که استخوان یا تاندون در معرض آن قرار دارند و همچنین زخم هایی که تخلیه فراوان دارند توصیه نمی شود زیرا ممکن است جابجا شوند. اگرچه توانایی آنها در جذب سطوح بالای اگزودا در طول سال ها بهبود یافته است، سایر محصولات مانند فوم ها و آلژینات ها برای درمان زخم های با ترشح زیاد مناسب تر هستند.